კვლევითი ანგარიშები
- ევროპის ფონდი
- გლობალური განვითარების ქსელი - GDN
- აღმოსავლეთ-დასავლეთის მართვის ინსტიტუტი - EWMI
- სოციალური და ეკონომიკური კვლევების ცენტრი - CASE
- საქართველოს ახალგაზრდა ენერგეტიკოსთა ასოციაცია - AYPEG
- Ecorys
- ეკონომიკური აღმავლობის ინიციატივა - EPI
- შეერთებული შტატების საერთაშორისო განვითარების სააგენტო - USAID
- იუნისეფი
- საჯარო პოლიტიკის, ადვოკატირებისა და სამოქალაქო საზოგადოების განვითარება საქართველოში - G-PAC
- აზიის განვითარების ბანკი - ADB
- გერმანიის საერთაშორისო თანამშრომლობის საზოგადოება - GIZ
- Management System International - MSI
- შვეიცარიის განვითარებისა და თანამშრომლობის სააგენტო - SDC
- CARE International
- მსოფლიო ბანკი
- Deloitte
- Heifer International
- გაეროს მოსახლეობის ფონდი - UNFPA
- გერმანელ ეკონომისტთა გუნდი საქართველო - GET
- ეკონომიკური თანამშრომლობისა და განვითარების ორგანიზაცია - OECD
- კარგი მმართველობის ფონდი - GGF
- Pricewaterhousecoopers - PwC
- USAID მმართველობა განვითარებისთვის
- ოქსფამი
- გაეროს განვითარების პროგრამა - UNDP
- თიბისი ბანკი
- ღია საზოგადოების ფონდი - OSGF
- HEKS/EPER
- საბაზრო შესაძლებლობები საარსებო პირობების გასაუმჯობესებლად კახეთში - MOLI
- IHK for Munich and Upper Bavaria
- სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივების განვითარების სააგენტოს შესაძლებლობების გაზრდა - ENPARD
- Evoluxer S.L.
- მიგრაციის პოლიტიკის განვითარების საერთაშორისო ცენტრი - ICMPD
- ათასწლეულის გამოწვევის ფონდი საქართველო - MCA საქართველო
- კანონის უზენაესობის მხარდაჭერა საქართველოში - PROLoG
- ელკანა
- კარგი მმართველობის ინიციატივა საქართველოში - GGI
- სოფლის მეურნეობის განვითარების საერთაშორისო ფონდი - IFAD
- კავკასიის რეგიონული გარემოსდაცვითი ცენტრი
- Land O'Lake
- აშშ-ის სოფლის მეურნეობის დეპარტამენტი - USDA
- გაეროს სურსათისა და სოფლის მეურნეობის ორგანიზაცია - FAO
- ევროპის რეკონსტრუქციისა და განვითარების - EBRD
- CAREC-ის ინსტიტუტი
- გაეროს ქალთა ორგანიზაცია
- Development Alternatives Incorporated - DAI
- USAID-ის ეკონომიკური უსაფრთხოების პროგრამა
- საქართველოს ეროვნული ბანკი
- საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური - საქსტატი
- გაეროს ინდუსტრიული განვითარების ორგანიზაცია - UNIDO
- საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტი - IRI
- შრომის საერთაშორისო ორგანიზაცია - ILO
- ევროკავშირი
- შვედეთი
- მაკროეკონომიკური პოლიტიკა
- სოფლის მეურნეობა და სოფლის განვითარება
- ენერგეტიკა და გარემოს დაცვა
- ინკლუზიური ზრდა
- კერძო სექტორი და კონკურენტუნარიანობა
- გენდერი
- მმართველობა
- მწვანე და მდგრადი განვითარება
- მედია და დემოკრატია
- Covid19
- რეგიონული
გადახდისუუნარობის მიმდინარე რეფორმამდე საქართველოს საკანონმდებლო ჩარჩო, რომელიც არეგულირებს გადახდისუუნარობის საქმის წარმოებას, მკვეთრად განსხვავდებოდა საერთაშორისო სტანდარტებისგან და ვერ აკმაყოფილებდა ვერც კრედიტორთა და ვერც მოვალეთა საჭიროებებს. იგი არ აძლევდა სტიმულს გადახდისუუნარო სუბიექტებს, რომ აერჩიათ რეაბილიტაცია, როგორც კომპანიის ფინანსური სირთულეების გადაჭრის ოპტიმალური სტრატეგია.
საქართველოს კონსტიტუციის თანახმად, ქვეყნის უმთავრესი სტრატეგიული ამოცანა ევროკავშირის წევრობაა. ამ ამოცანას იზიარებს და გულშემატკივრობს ქვეყნის მოსახლეობის მნიშვნელოვანი უმრავლესობა. ევროპული მომავალი არამარტო ქვეყნის ისტორიული მრავალსაუკუნოვანი სტრატეგიული არჩევანი, არამედ ქვეყნის მოსახლეობის კეთილდღეობის იმედი და მომავალი თაობების უკეთესი მომავლის პერსპექტივაა.
გადახდისუუნარობის მიმდინარე რეფორმამდე, საქართველოს საკანონმდებლო ბაზა, რომელიც არეგულირებს გადახდისუუნარობის საქმის წარმოებას, არ აკმაყოფილებდა საერთაშორისო სტანდარტებს - ის არ აკმაყოფილებდა არც კრედიტორების და არც მოვალეების საჭიროებებს და არ აძლევდა სტიმულს გადახდისუუნარო კომპანიებს, რომ აერჩიათ რეაბილიტაცია, როგორც ფინანსური სირთულეების გადაჭრის ოპტიმალური სტრატეგია.
კანონპროექტი „წყლის რესურსების მართვის შესახებ“ მიღებისთანავე ჩაანაცვლებს არსებულს, „საქართველოს კანონს წყლის შესახებ“ (რომელიც ძალაშია 1997 წლიდან) და გახდება წყლის რესურსების მართვის ახალი ჩარჩო დოკუმენტი. კანონპროექტით განსაზღვრულია სააუზო მართვის სისტემის ჩამოყალიბება და წყლის მოხმარების ეკონომიკური ინსტრუმენტების შემოღება.
გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ სექტორების და ღირებულებათა ჯაჭვების ანალიტიკის მეხუთე ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.
გადახდისუუნარობის მიმდინარე რეფორმამდე გადახდისუუნარობის საკანონმდებლო ჩარჩო საქართველოში მკვეთრად განსხვავდებოდა საერთაშორისო სტანდარტებისგან – ის ვერ აკმაყოფილებდა ვერც მოვალეთა და ვერც კრედიტორთა ინტერესებს და გადახდისუუნარო სუბიექტებისთვის არ ქმნიდა რეაბილიტაციის, როგორც ფინანსური პრობლემების დაძლევის ოპტიმალური სტრატეგიის არჩევის სტიმულებს.