2018 წლის ოქტომბერში ახალი კანონი შევიდა ძალაში, რომელიც 15 მიკრონზე თხელი პარკების წარმოებას, იმპორტსა და გაყიდვას კრძალავს. ამავე რეფორმის მეორე ტალღა 2019 წლის აპრილში დაიწყო და ყველა ტიპის პოლიეთილენის პარკი მოიცვა. ჩნდება კითხვა: რატომ არის მნიშვნელოვანი პოლიეთილენის პარკებზე შეზღუდვის დაწესება და რა შესაძლო შედეგები შეიძლება მოჰყვეს აკრძალვას?

2018 წლის დეკემბერში პოლონეთში გასამართი COP24 კლიმატის ცვლილების კონფერენციისთვის მზადების დროს მკვლევარებმა გამოაქვეყნეს კლიმატის ცვლილების მთავრობათაშორისი პანელის (IPCC) ანგარიში, რომელშიც ხაზს უსვამენ, თუ რამდენად მნიშვნელოვანი შედეგები მოყვება კლიმატის ცვლილების შედეგად გლობალური ტემპერატურის სულ რაღაც ნახევარი გრადუსით, 1.5-დან 2 გრადუსამდე ზრდას. IPCC-ის უახლეს ანგარიშზე ცხარე დებატები გაიმართა, რის პარალელურადაც ამ წელს ნობელის პრემია ეკონომიკაში უილიამ ნორდჰაუსმა მიიღო.

როდესაც უეიდ დევისს ვუსმენდი (რომელსაც ხშირად უწოდებენ „მეცნიერის, სწავლულის, პოეტისა და სიცოცხლის მრავალფეროვნების გულმხურვალე დამცველის იშვიათ კომბინაციას“), ბიოსფერული რეზერვატების საკითხი გამახსენდა. გარკვეულწილად იმიტომ, რომ წლის დასაწყისში კახეთში ამ თემაზე ადგილობრივი მუნიციპალიტეტების წარმომადგენლებთან ტრენინგი ჩავატარე და ნაწილობრივ იმიტომაც, რომ, როგორც ეკონომისტი, ნათლად ვხედავ, რამდენად მნიშვნელოვანია ბიოსფერული რეზერვატებისათვის კულტურული (და, რა თქმა უნდა, ბიო!) მრავალფეროვნების შენარჩუნება.

ISET-ის კვლევითი ინსტიტუტის აგრარული პოლიტიკის კვლევითმა გუნდმა ჩაატარა ქარსაფარი ზოლის კანონპროექტის რეგულირების ზეგავლენის შეფასება (RIA) და წარმოადგინა რეკომენდაციები წარდგენილი რეგულაციის ინკლუზიური და მდგრადი ფორმით განხორციელების პოლიტიკის სხვადასხვა ალტერნატივაზე.

თუ მთავრობის წარმომადგენელი, სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაცია, კვლევითი ინსტიტუტი ან უბრალოდ შეწუხებული მოქალაქე ხართ, რომელსაც გარემოს მდგომარეობაზე გული შეგტკივათ, ეკოლოგიური ეფექტიანობის ინდექსი თქვენთვის საინტერესო უნდა იყოს. EPI ორ წელიწადში ერთხელ ქვეყნდება და გვიყვება არასასიამოვნო სიმართლეს თითოეული ქვეყნის ტრაექტორიასა და მათი მუშაობის ეფექტიანობაზე.