ამ კვირაში ეკონომიკურად დასუსტებულ ევროპას კიდევ ერთი გიჟური იდეა მოუვიდა თავში. ევროპელი პოლიტიკოსების მიერ შემუშავებული გეგმის თანახმად, 500-ევროიან კუპიურას ხმარებიდან ამოიღებენ, ხოლო ნაღდი ფულით 5000 ევროზე მეტის გადახდა არალეგალური გახდება. მიღებული გადაწყვეტილების ოფიციალურად გაცხადებული მიზანი ფულის გათეთრების წინააღმდეგ ზომების მიღებაა, თუმცა, როგორც ჰანს-ვერნერ სინმა Frankfurter Allgemeine Zeitung-ში ახსნა, რეალური მიზანი საპროცენტო განაკვეთის შემცირებაა.

საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, ყველას სჯეროდა, რომ ტურიზმი გახდებოდა საქართველოს „ლოკომოტივი“ სექტორი. შევარდნაძის მთავრობამ ვერ შეძლო ამ პოტენციალის განვითარება, სამაგიეროდ, ვარდების რევოლუციის შემდეგ, ტურიზმი გახდა ქვეყნის უმთავრესი პრიორიტეტი. 2005 წლის შემდეგ, ყოველ წელს მხოლოდ ტურიზმის პირდაპირი გავლენა (ტურისტების მიერ დახარჯული ფული) საქართველოს მთლიანი მშპ-ის 6-7% იყო.

დიდი ხნის განმავლობაში, რუსეთი შესაძლებლობების მიწად აღიქმებოდა უცხოელი ინვესტორების მიერ. მათ ყურადღებას იპყრობდა მრავალრიცხოვანი მოსახლეობა, მდიდარი ბუნებრივი რესურსები და, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, დიდი საშუალო კლასი, რომელსაც ფულის ხარჯვის სურვილი ჰქონდა. თუმცაღა, რუსეთს მზარდ ეკონომიკას რამდენიმე საიდუმლო ჰქონდა, რომელიც ინვესტორების იმედებს დამსხვრევით ემუქრებოდა.

დავუშვათ, რომ ძმას 1000 ლარი ასესხეთ. ბუნებრივია, რომ ოჯახის წევრზე გაცემული სესხი უპროცენტოა. ერთ დღესაც ძმამ დაგირეკათ და ვალის დაბრუნების ორი თარიღიდან ერთის არჩევა შემოგთავაზათ: დღეს ან ზუსტად ერთი წლის შემდეგ. რომელს აირჩევდით? სტანდარტული ეკონომიკური თეორიის თანახმად, უნდა აირჩიოთ ფულის დაბრუნება დღეს. ეს იმიტომ ხდება, რომ ადამიანები, როგორც წესი, აწმყოს ანიჭებენ უპირატესობას მომავალთან შედარებისას.

ქართული ეკონომიკის ობიექტური შეფასება საიმედო სურათს არ იძლევა. ქვეყნის მშპ, რომელიც 1990-იანი წლების დასაწყისში პოლონეთისას უტოლდებოდა, ომების, ბაზრების დაკარგვის, კორუფციის აყვავების, კრიმინოგენური ვითარების გაუარესებისა და ხელისუფლებათა არაკომპეტენტურობის ფონზე კატასტროფული სისწრაფით დაეცა.