სოციალური დახმარების პროგრამებსა და ამომრჩევლის ქცევებს შორის კავშირი განხილვის საგნად იქცა როგორც აკადემიურ, ისე პოლიტიკურ წრეებში, განსაკუთრებით, ბოლო ათწლეულის განმავლობაში. მოწყვლადი ჯგუფების დასახმარებლად შექმნილი სოციალური პროგრამები ხშირად პოლიტიკური კონტექსტის მატარებელია, განსაკუთრებით, განვითარებად დემოკრატიულ ქვეყნებში, სადაც ქვეყნის მოქმედ მმართველებს შეუძლიათ აღნიშნული პროგრამების გამოყენება ამომრჩეველთა ლოიალობის მოსაპოვებლად.

26 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნებთან დაკავშირებულ პოლიტიკურ და სოციალურ კრიზისს მნიშვნელოვანი ზეგავლენა აქვს საქართველოს ბიზნეს-გარემოზე. ხანგრძლივი პოლარიზაცია, სახელმწიფოს მხრიდან დემონსტრანტების მიმართ ძალადობა და ევროკავშირში გაწევრიანების შესახებ მოლაპარაკებების შეწყვეტა უარყოფითად აისახება ქვეყნის ეკონომიკურ კლიმატზე რამდენიმე მიმართულებით. კრიზისი გასცდა პარტიული პოლიტიკის საზღვრებს, რამაც ქვეყანა გარდაუვალი სოციალურ-ეკონომიკური საფრთხის წინაშე დააყენა.

2024 მთელი მსოფლიოსთვის ტურბულენტური წელი იყო. საქართველოც მოექცა მსოფლიო ყურადღების ცენტრში, თუმცა არა რაიმე კარგი მიზეზით. პირიქით, ეს ყურადღება გამოიწვია მთავრობის მიერ სახიფათო გადახვევამ ევროკავშირის ტრაექტორიიდან და 26 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ პროევროპელი მოსახლეობის ძლიერმა, უწყვეტმა მშვიდობიანმა საპროტესტო აქციებმა თბილისსა და სხვა ქალაქებში, რომელიც ითხოვს საპარლამენტო არჩევნების ხელახლა ჩატარებას, თავისუფალ და სამართლიან გარემოში.

პოლარიზაციამ ისტორიულ მაქსიმუმს მიაღწია 2024 წლის 28 ნოემბერს, მას შემდეგ, რაც „ქართულმა ოცნებამ“ ევროკავშირში გაწევრიანების მოლაპარაკებები შეაჩერა. ამ გადაწყვეტილებამ მასშტაბური პროტესტი გამოიწვია თბილისსა და სხვა ქალაქებში, რასაც თან ახლდა მთავრობის მხრიდან ძალადობა დემონსტრანტების მიმართ. დაპირისპირების ამ უპრეცედენტო მწვერვალს წინ უძღოდა რამდენიმე კვირის განმავლობაში მზარდი დაძაბულობა, რაც მოიცავდა არჩევნებისწინა დემონსტრაციებს და მიხეილ ყაველაშვილის, ყოფილი ფეხბურთელისა და ევროსკეპტიკური პარტიის „ხალხის ძალის“ თანადამფუძნებლის, „ქართული ოცნების“ საპრეზიდენტო კანდიდატად სადავო წარდგენას.

წინამდებარე სტატიაში წამოყენებულია ის კითხვები, რომლებიც ჩნდება საერთაშორისო სანქციების დაწესებასა და ადგილობრივ მარეგულირებელ ჩარჩოსთან დაკავშირებით. აშშ-ს ხაზინის დეპარტამენტმა უცხოური აქტივების კონტროლის ოფისის (OFAC) მეშვეობით, საქართველოს მთავრობის ორ თანამდებობის პირს და ორ ფიზიკურ პირს სანქციები დაუწესა. სანქციების დაწესების მიზეზს აღნიშნული პირების მიერ ადამიანის ფუნდამენტური უფლებების, მათ შორის, გამოხატვისა და მშვიდობიანი შეკრების ხელის შეშლის პროცესში მონაწილეობა წარმოადგენდა.