შეავსე ფორმა
Logo

ISET ეკონომისტი

ეკონომიკური ბლოგების სერია სამხრეთ კავკასიაზე ფინანსდება შვედეთის მთავრობის ინსტიტუციური გრანტის ფარგლებში.
ფილტრაცია:
თემატიკა
  • მაკროეკონომიკური პოლიტიკა
  • სოფლის მეურნეობა და სოფლის განვითარება
  • ენერგეტიკა და გარემოს დაცვა
  • ინკლუზიური ზრდა
  • კერძო სექტორი და კონკურენტუნარიანობა
  • გენდერი
  • მმართველობა
  • მწვანე და მდგრადი განვითარება
  • მედია და დემოკრატია
  • Covid19
  • რეგიონული
ავტორი
  • თინათინ ახვლედიანი
  • გიორგი ნებულიშვილი
  • თორნიკე სურგულაძე
  • ელენე კვანჭილაშვილი
  • ანა ტერაშვილი
  • ელენე ცხომელიძე
  • ნუცა შუბაშვილი
  • მარიამ ტიტვინიძე
  • ქეთევან მურადაშვილი
  • ელენე ნიკურაძე
  • ალექსანდრა შალიბაშვილი
  • თამარ მძელური
  • ეკა ნოზაძე
  • ნუცა ბაზლიძე
  • არჩილ ჩაფიჩაძე
  • გიორგი ბაქრაძე
  • გიორგი პაპავა
  • მერი ჯულაყიძე
  • გივი მელქაძე
  • გიორგი მაჭავარიანი
  • გიორგი მექერიშვილი
  • გიორგი ბრეგაძე
  • რეზო გერაძე
  • ნინო აბაშიძე
  • გიორგი ქელბაქიანი
  • გიორგი ცუცქირიძე
  • რობიზონ ხუბულაშვილი
  • ია ვარდიშვილი
  • ადამ პელილო
  • საბა დევდარიანი
  • ნიკოლოზ ფხაკაძე
  • ნინო მოსიაშვილი
  • ჩარლზ ჯონსონი
  • მაია გრიგოლია
  • ლაშა ლანჩავა
  • ნინო დოღონაძე
  • ზურაბ აბრამიშვილი
  • მარიამ ზალდასტანიშვილი
  • გიგლა მიქაუტაძე
  • ივანე პირველი
  • ირაკლი გალდავა
  • ფლორიან ბირმანი
  • ირაკლი შალიკაშვილი
  • ოლგა აჟგიბეცევა
  • ფატიმა მამარდაშვილი
  • ერიკ ლივნი
  • ნინო კაკულია
  • დავით ჟორჟოლიანი
  • ირაკლი ბარბაქაძე
  • ლაურა მანუკიანი
  • სელამ პეტერსონი
  • ლიკა გოდერძიშვილი
  • სოფიკო სხირტლაძე
  • ირაკლი კოჭლამაზაშვილი
  • ლევან ფავლენიშვილი
  • რატი ფორჩხიძე
  • გოჩა ქარდავა
  • ლაშა ლაბაძე
  • მუჰამედ ასალი
  • კარინ ტოროსიანი
  • ლევან თევდორაძე
  • მარიამ კაცაძე
  • ანა ბურდული
  • დავით კეშელავა
  • გიორგი მჟავანაძე
  • ელენე სეთურიძე
  • თამთა მარიდაშვილი
  • მარიამ წულუკიძე
  • ერეკლე შუბითიძე
  • გურამ ლობჟანიძე
  • მარიამ ლობჯანიძე
  • მარიამ ჩაჩავა
  • მაკა ჭითანავა
  • სალომე დეისაძე
  • ია კაცია
  • სალომე გელაშვილი
  • თამარ სულუხია
  • ნორბერტო პინიატი
  • გიორგი პაპავა
  • ლუკ ლერუსი
  • სოფა გუჯაბიძე
  • იაროსლავა ბაბიჩი
-დან
- მდე
მეტის ნახვა
ზეგანაკვეთური შრომა საქართველოში: შრომის კულტურა, მომხვეჭელობა თუ უმუშევრობის შიში?
2014 წელს საქართველოში დასაქმებულთა 22% აცხადებდა, რომ უწევდა ზეგანაკვეთური შრომა, ანუ მუშაობდა კვირაში 40 საათზე მეტს. ერთი შეხედვით, ეს მაინცდამაინც შემაშფოთებლად არ ჟღერს, მაგრამ, როგორც ყველა საშუალო მაჩვენებელი, ესეც მალავს ზეგანაკვეთური შრომის გეოგრაფიულ ვარიაციას. ძალიან ცოტა ადამიანი მუშაობს კვირაში 40 საათზე მეტს ისეთ ადგილებში, სადაც თითქმის არ არსებობს სამსახურები, მაგალითად კახეთსა და რაჭაში.
მეტის ნახვა
მოთმინება, გენაცვალე!
ერთ-ერთი პირველი რამ, რასაც ტურისტები საქართველოში ჩამოსვლისას ამჩნევენ, არის ის, რა თავქარიანად ატარებს ტაქსის მძღოლი მანქანას აეროპორტიდან ქალაქის ცენტრამდე: შუქნიშნის წითელზე ჩავლა, წინ მიმავალი ჯიპისთვის გასასწრებად დარღვეული წესები და ბევრი სხვა გაუმართლებელი რისკი, რითიც ქართველი მძღოლი საფრთხეს უქმნის არამარტო მგზავრის, არამედ საკუთარ სიცოცხლესაც.
მეტის ნახვა
აბედნიერებს თუ არა ქალს სამსახური? მტკიცებულებები სამხრეთ კავკასიიდან
ანტიკური პერიოდის ფილოსოფოსებით დაწყებული მეცნიერები და პოლიტიკოსები ცდილობენ ბედნიერების ბუნების შესწავლას, ბედნიერი და სრულფასოვანი ცხოვრების რეცეპტის საიდუმლოს ამოხსნას. საკითხი აქტუალურობას დღემდე არ კარგავს. მეტიც, ბედნიერების თემა იმდენად მნიშვნელოვანია, რომ მსოფლიოს ოთხმა ქვეყანამ: ბუტანმა, ეკვადორმა, არაბთა გაერთიანებულმა ემირატებმა და ვენესუელამ ბედნიერების მინისტრებიც კი დანიშნეს!
მეტის ნახვა
უზრუნველი სიბერე: ქართული ოცნება თუ რეალობა?
თუკი დასავლეთში გატარებული რამდენიმე წლის შემდეგ პოსტსაბჭოთა ქვეყანას ეწვევით, ერთი რამ, რაც თვალში გეცემათ, არის თვალსაჩინო სიღარიბის საშუალო ასაკი. აქ უფრო ხშირად წააწყდებით ქუჩაში დახმარების თხოვნით ხელგაწვდილ მოხუცებს და ღარიბულად ჩაცმულ ხანშიშესულ ადამიანებს, რომლებიც, როგორც წესი, ყველაზე იაფი პროდუქტების მომხმარებლები არიან.
მეტის ნახვა
ხალხმრავალი ოჯახური თავყრილობები: მფლანგველობის ტრადიცია თუ დაზღვევის სახეობა?
ქართული ხუმრობის მიხედვით, ნათესავები ის ხალხია, რომელთაც მაშინ ხედავ, როდესაც მათი რიცხვი იცვლება. მართლაც, ნათესავების შეკრების მიზეზი ძირითადად რომელიმე მათგანის ქორწინება, დაბადება ან გარდაცვალებაა. ამიტომაც ხშირად ვაწყდებით ქართველების ოჯახებში „რაოდენობრივი ცვლილებების” აღსანიშნავად გამართულ საზეიმო თუ სამგლოვიარო შეკრებებს. ერთი შეხედვით გასაოცარიც კია თანამედროვე ტენდენცია, რომ უფრო მდიდარი და განათლებული ადამიანების მიერ ორგანიზებულ შეკრებები თანდათან ნაკლებად ხალხმრავალი ხდება, სოფლის ღარიბი მოსახლეობა კი კვლავაც განაგრძობს ვეებერთელა ქართული სუფრების გაშლას.
მეტის ნახვა
მოსახლეობის კლება საქართველოში
გაეროს მოსახლეობის პროგნოზების (მუდმივი ნაყოფიერების სცენარის) თანახმად, საუკუნის ბოლოსთვის საქართველოს მოსახლეობა 2.8 მილიონამდე შემცირდება. 2013 წელს საქართველო იყო იმ 19 ქვეყანას შორის, რომელთა მოსახლეობამაც, წინა წელთან შედარებით, იკლო. ამას თან ერთვის დაბადებისას სქესთა შორის დისბალანსი, რომელიც საქართველოს შემთხვევაში მკვეთრადაა გამოხატული ვაჟების სასარგებლოდ.
შეავსე ფორმა