“მე ვარ ქართველი, მაშასადამე, მე ვარ ევროპელი“ ეს არის საქართველოს ყოფილი პრემიერ მინისტრის, ზურაბ ჟვანიას სიტყვები, რომლითაც მან 1999 წელს ევროსაბჭოს წინაშე გამოხატა საქართველოს მისწრაფება ევროკავშირისაკენ. მარტინ ლუთერ კინგის გამოსვლის, „მე მაქვს ოცნება“ მსგავსად, ჟვანიას ეს დრამატული გამოთქმა შეიცავდა ორ სურვილს: 1. გავმხდარიყავით ევროპული ოჯახის წევრები; 2. თავი დაგვეღწია რუსეთის გავლენის სფეროსთვის, როგორც პოლიტიკურს, ეკონომიკურს, ასევე კულტურულს, რაც მე-19 საუკუნიდან მოყოლებული დომინირებდა საქართველოში.

ჩემს ესეში ეკონომიკური განვითარების შესახებ („რამ იმუშავა“, მესენჯერი, 3 ივლისი, 2013 წელი) მე ვახსენე გამოჩენილი ადამიანების „ახალი გლობალური პარტნიორობის“ უმაღლესი დონის პანელი (ევროკავშირის პუბლიკაციები, 2013 წელი), რომელიც მიზნად ისახავს აბსოლუტური სიღარიბის აღმოფხვრას და ეროვნული ეკონომიკების გარდაქმნას მდგრადი განვითარების გზით. შედეგად, თავში „მიზნები და გლობალური გავლენა“ პანელი ყურადღებას ამახვილებს სიღარიბის შემცირებაზე, კლიმატის გლობალურ ცვლილებებთან ბრძოლასა და „დაბალკარბონული ტრაექტორიის“ პოპულარიზებაზე.

ISET-ის კვლევითმა ინსტიტუტმა ითამაშა შედარებით მცირე როლი ამ პროექტში. ჩვენი გუნდი ეხმარებოდა ეკორისისა (ნიდერლანდების სამეფო) და CASE-ს (პოლონეთი) კონსორციუმებს. კვლევას აფინანსებდა ევროპის კომისია (DG Trade). კვლევის ქართული კომპონენტის მიზანი იყო, ევროკავშირის ფიტო და ვეტერინარულ კონტროლთან შესაბამისობაში მოყვანის ხარჯების დადგენა, რაც განაპირობებს ხორცისა და ხორც-პროდუქტების ფასებისა და ევროკავშირში ქართული ხორცის ექსპორტის ზრდას.

აღნიშნულმა ქვეყნის დონეზე ჩატარებულმა კვლევამ, რომელიც უფრო დიდი საერთაშორისო კვლევის ნაწილია, შეაფასა, რა გავლენა ექნება გაზრდილ მიგრაციას, რადგან ევროკავშირმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის ქვეყნებთან მიმართებაში შეიძლება ცვლილებები შეიტანოს მიგრაიის პოლიტიკაში.