2017 წლის იანვარში სიგარეტზე აქციზის გადასახადი გაიზარდა, მარტში კი საქართველოს პარლამენტი თამბაქოს კონტროლის შესახებ კანონში შესატან ცვლილებებს განიხილავს. კანონი თამბაქოს კონტროლის შესახებ 2003 წელს შევიდა ძალაში და მას შემდეგ არაერთი ცვლილება განიცადა. თუმცა ამჟამად დაგეგმილი ცვლილებები ყველაზე რადიკალური ნაბიჯებია საქართველოს თამბაქოსგან თავისუფალ საზოგადოებად გადაქცევისკენ. ახალი კანონპროექტი სრულად ფარავს თამბაქოს წარმოებას, შეფუთვას, მარკეტინგს, რეკლამას, გაყიდვას, მოხმარებას და თამბაქოს ბიზნესთან დაკავშირებულ სხვა საქმიანობებს.

საყოველთაოდ აღიარებულია, რომ სიგარეტი მავნეა ადამიანის ჯანმრთელობისთვის. მიუხედავად ამისა, ყოველთვის, როდესაც მთავრობა ცდილობს, სიგარტზე ფასის გაზრდით დაარეგულიროს მასზე მოთხოვნა, საზოგადოებისგან ძალზე არაერთგვაროვან რეაქციას იღებს. ერთნი (უმეტესად არამწეველები) მიესალმებიან ამ ნაბიჯებს, მეორენი კი ხელისუფლებას სიხარბეში ადანაშაულებენ და არაეფექტუად თვლიან ამგვარ პოლიტიკას. ვინ არის მართალი და ვინ ცდება ამ ცხარე კამათში? მოდით, ახლოდან შევისწავლოთ ფაქტები.

Mikheil Nadareishvili graduated from Oxford University with MSc in Applied Statistics before attending ISET and graduated as part of the Class of 2014. He joined TBC bank shortly afterward, motivated by his deep interest in using statistical and machine learning tools to gain insights from vast amounts of data and use them to inform policies and decisions. His initial role was to develop statistical models to segment customers, understand their needs, and predict their behavior.

ISET Policy Institute together with Japan Tobacco International (JTI) Georgia offers free of charge training program "Leaders in Development". The program is designed for anybody who is involved in or is affected by, public policy decisions: government analysts and decision-makers, parliament staffers, private sector executives, civil society activists, as well as development professionals working in international organizations.

საბჭოთა კავშირში ფერმერების მუშაობას ცენტრალური მთავრობა აკონტროლებდა. ყველამ იცოდა, რა უნდა ეკეთებინა. მნიშვნელოვანი ეკონომიკური გადაწყვეტილებები ბაზარზე არ იყო მინდობილი, არც კერძო ინტერესის მქონე ადამიანებს შეეძლოთ ამგვარი გადაწყვეტილებების მიღება. ნაცვლად ამისა, გადაწყვეტილებას თუ რა, როდის და როგორ უნდა წარმოებულიყო იღებდა მთავრობა, რომელიც ფლობდა ან აკონტროლებდა ეკონომიკის რესურსების უმეტეს ნაწილს.