2015 წლის მარტში, იტალიაში, ძლიერი ინტოქსიკაციით გარდაიცვალა 31 წლის თამარ ტრაპაიძე. მისი თაობის ბევრი ქართველი ქალის მსგავსად, თამარიც არალეგალი იმიგრანტი იყო, რომელიც ერთ-ერთ იტალიურ ოჯახში დამხმარედ მუშაობდა. სავარაუდოდ, დეპორტაციის შიში გახდა იმის მიზეზი, რომ გარდაცვლილმა სათანადო სამედიცინო დახმარება ვერ მიიღო.

როდესაც 2015 წლის აპრილის ბოლოს ბელარუსის პრეზიდენტი, ალექსანდრე ლუკაშენკო საქართველოს ესტუმრა, ჩვენ კიდევ ერთხელ დავრწმუნდით, რომ ისტორია ჯერ კიდევ არ დამთავრებულა, ყოველ შემთხვევაში არა იმ გაგებით, რასაც გულისხმობდა ფრენსის ფუკუიამა მის მიერ 1992 წელს დაწერილ წიგნში ისტორიის დასასრული და უკანასკნელი კაცი.

გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული კვლევითი ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

2014 წლის 1 სექტემბერს ქართულმა საზოგადოებამ უსიამოვნო რეალობაში გაიღვიძა. აქამდე, ქვეყანაში წლების განმავლობაში მოქმედი უაღრესად ლიბერალური სავიზო რეჟიმი საქართველოს მიმზიდველს ხდიდა უცხოელი ტურისტებისა და წმინდა უცხოური ინვესტიციებისათვის. პირველ სექტემბერს კი ძალაში შევიდა ახალი კანონი უცხოელთა და მოქალაქეობის არმქონე პირთა სამართლებრივი მდგომარეობის შესახებ.

ალბათ ბევრი ეთანხმება აზრს, რომ საქართველოს სოფლის მეურნეობაში მეტისმეტად ბევრი ადამიანია დასაქმებული (უფრო სწორედ, არასათანადოდ დასაქმებული). ისტორიულად, ბევრი ქვეყნის განვითარების გამოცდილება მიუთითებს ამ სექტორში დასაქმებისა და დამატებული ღირებულების წილის გარდაუვალ შემცირებაზე. თუმცა საქართველოში ამგვარი სტრუქტურული ცვლილების მასშტაბები მოკრძალებულია და მხოლოდ სეზონური და მუდმივი შრომითი მიგრაციით შემოიფარგლება.