ეკონომისტები ვერ თანხმდებიან, რამდენად სწორი გადაწყვეტილება იყო ქართული კონკურენციის სააგენტოს აღდგენა. რამდენიმე წლის წინ ამ სააგენტოს გაუქმების მიზეზი იყო ის, რომ არარსებული სააგენტო ვერ იქნება კორუმპირებული და, რაც უფრო მნიშვნელოვანია, არასწორი გადაწყვეტილებებით ვერ ავნებს ეკონომიკას. რომც დავუშვათ, რომ არც ახლა და არც მომავალში კორუფცია არ იქნება პრობლემა კონკურენციის სააგენტოსთვის, ბაზრების რეგულირება მაინც უაღრესად დელიკატური საკითხია, სადაც ბევრი რამ, შესაძლოა, არასწორად წარიმართოს.
2009 წელს დაწყებული პროექტი, რომლის შესახებ ცოტამ თუ იცის, საქართველოს რეგიონების სკოლების გარდაქმნას ისახავს მიზნად. „ასწავლე საქართველოსთვის” არის მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის მიერ განხორციელებული პატარა პროგრამა, რომლის მიზანია საჯარო განათლების სისტემისათვის ახალი სისხლის გადასხმა. „ასწავლე საქართველოსთვის“ არის მცირებიუჯეტიანი პროგრამა (წლიური ბიუჯეტი – 212,000 ლარი), რომელიც თავდაპირველად ჩაფიქრებული იყო როგორც სახელმწიფოს მიერ დაფინანსებული „სტარტაპი“ – „ჩარჩოებს მიღმა“ ფიქრისა და მოქმედების მცდელობა.
მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო არასდროს დამდგარა მსგავსი ომის სასურსათო კრიზისის საფრთხის წინაშე, კოალიცია ქართული ოცნების მიერ 2013-2015 წლებში განხორციელებული სოფლის მეურნეობის პოლიტიკა ამბიციებს მოკლებული ნამდვილად არ არის, ცდილობს რა სააკაშვილის ადმინისტრაციის მიერ ათწლეულის განმავლობაში მცირემიწიანი ფერმერების მეურნეობის „აქტიური უარყოფის“ კომპენსირებას.
ფულადი დახმარება სიღარიბესთან ბრძოლის გავრცელებული საშუალებაა მთელს მსოფლიოში. განვითარებადი ქვეყნები, როგორც წესი, მშპ-ის 1%-2%-ს ხარჯავენ ამგვარ ტრანსფერებზე (“Cash Transfers: a Literature Review”, DFID Policy Division, 2011). მსგავს პროგრამებს უცხოელი დონორებიც აქტიურად აფინანსებენ.
თუმცა, ყველა სამწუხარო ამბავში შეიძლება პოზიტიური დეტალის აღმოჩენა და როგორც ბევრი დამკვირვებელი, ამ ფონზე შეიძლება დადებითად შევაფასოთ ის ფაქტი, რომ საგარეო საქმეთა ახალი მინისტრი, თამარ ბერუჩაშვილი არაა ახალი კადრი. იმ გამობრძმედილი კარიერული დიპლომატის დანიშვნა, რომელიც წლების მანძილზე იყო ჩაბმული საქართველოსა და ევროპის ურთიერთობის პროცესში, მიუთითებს იმაზე, რომ ნელა, მაგრამ განუხრელად საქართველოს სახელმწიფო ძლიერებასა და სიცოცხლისუნარიანობას იკრებს.