
ქართველი მეაწრმეებისთვის ბიზნესისა და იდეების დაფინანსების ტრადიციულ და ხშირად ერთადერთ გზას საბანკო კრედიტით, ე.წ. სესხით, დაფინანსება წარმოადგენს. ამგვარი დაფინანსება ძალიან შეზღუდულია სტარტ-აპებისა და არსებობის საწყის ეტაპზე მყოფი ბიზნესებისთვის, რადგან ისინი მაღალრისკიან სეგმენტად ითვლებიან, უზუნველყოფისთვის საჭირო აქტივები არ გააჩნიათ, ასევე, მაღალია საპროცენტო განაკვეთი სესხზე და კომპანიებს, რომლებიც ჯერჯერობით საკმარის შემოსავალს ვერ იღებენ, არ მიუწვდებათ ასეთ სესხზე ხელი.

ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ბევრ ქვეყანაში დიდმა სუპერმარკეტებმა (ყველა თანამედროვე საცალო სავაჭრო ობიექტი, რომელიც მოიცავს სხვადასხვა ფორმატის – ჰიპერმარკეტის, კუთხის მაღაზიის, სუპერმარკეტის – მაღაზიათა ქსელს) შეცვალეს საცალო ბიზნესის ლანდშაფტი: გაზარდეს მაღაზიის ზომები, გააჩინეს მეტი თარო, გააფართოეს საქონლისა და მომსახურების ასორტიმენტი და დაიწყეს აქტიური მარკეტინგული სტრატეგიების გამოყენება.

ქართული ბიზნესის განწყობის ინდექსი (*) ნელი ტემპით განაგრძობს შემცირებას. ინდექსის შემცირების ერთ-ერთ ძირითად ფაქტორს წარმოადგენს მიმდინარე მდგომარეობის ინდექსის მნიშვნელოვანი შემცირება.

“ბაყაყი 20000 კვერცხს დებს, თუმცა მხოლოდ რამდენიმე აღწევს დუმფარაზე ჯდომისა და სადილად კოღოების მირთმევის ასაკს. აი, ასეთი ტიპის მარცხზე ვსაუბრობთ,” – ასე აღწერს „ნიუსვიკში“ ახლახანს გამოქვენებული სტატიის ავტორი იმ მარცხის სიხშირეს, რომელიც თან ახლავს თითზე ჩამოსათვლელ, 1 მილიარდზე მეტად შეფასებულ, ზღაპრული ტექნოლოგიური სტარტაპების გამოზრდას.

პროექტის მიზანი DCFTA-სა და მცირე და საშუალო საწარმოებთან დაკავშირებული პოლიტიკის მიმართულებით ბიზნესის მხარდამჭერი ორგანიზაციების კომპეტენციის გაძლიერებაა.