გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული კვლევითი ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

წინა წლებში საქართველოს მთავრობა ამაყობდა, რომ საქართველოს წამყვანი ადგილი ეკავა მსოფლიო ბანკის ბიზნესის კეთების სიმარტივის ინდექსში. ინვესტორებმა, პოლიტიკოსებმა თუ ეკონომიკის მიმომხილველებმა ეკონომისტის მსგავს გამოცემებში დაიწყეს სვეტების დამატება , სადაც ნახავდით მთელგვერდიან რეკლამებს, თუ რატომ არის საქართველო „განსხვავებული“ ყოფილ საბჭოთა ქვეყნებს შორის, როდესაც საქმე ბიზნესის კეთებას ეხება.

On October 8, ISET hosted Andreja Marusic, the World Bank’s Global Lead for Business Environment. Ms. Marusic delivered a presentation “Doing Business and Beyond”. The presentation covered a general overview and current international practices in business environment reforms as well as the important systemic issues of moving from ad-hoc business environment reforms (such as the Doing Business indicators centric reforms) to a more sustainable approach, including a focus on predictability, transparency, public consultation, and Regulatory Impact Assessment.

როდესაც 2007 წელს ISET-ის დირექტორის თანამდებობა შემომთავაზეს, ბევრი არ მიფიქრია. იქამდე საქართველოზე მხოლოდ დადებითი შეფასებები თუ წამეკითხა. სასიამოვნო საცხოვრებელი, სტუმართმოყვარე, ლამაზი, კორუფციისგან თავისუფალი და ა.შ. ეს უკანასკნელი განსაკუთრებით დამაიმედებლად ჟღერდა, თან თუ გავითვალისწინებთ, რომ სწორედ მოსკოვში ყოფნის ბოლო დღეებში (სადაც 1993-2007 წლებში ვცხოვრობდი და ვმუშაობდი) ჩემი ახალთახალი BMW-ის მარკის მოტოციკლი დღისით მზისით მომპარა ადგილობრივი პოლიციის თანამშრომელმა (აი, ასე!), რომელმაც იცოდა, რომ დღედღეზე ქვეყანას ვტოვებდი და ალბათ იფიქრა, მოტოციკლი საქართველოს საშინელ გზებზე არ გამოადგებაო (არადა მთის მოტოციკლი იყო, თუმცა ამას ახლა არ აქვს მნიშვნელობა. ერთადერთი, რაზეც ფიქრობდა, საკუთარი დაუსჯელობა იყო).

საქართველოსა და მის ჩრდილოელ მეზობელს შორის 2008 წელს მომხდარი კონფლიქტის დროს დასავლელმა მოკავშირემ საქართველოს მნიშვნელოვანი დახმარება გაუწია. აშშ-მა საქართველოს მისცა სამხედრო გადამზიდავი თვითმფრინავები, რათა ავღანეთში მყოფი ქართული შენაერთები საქართველოში დაბრუნებულიყვნენ. რუსებმა ამერიკის ჟესტი გაიგეს როგორც გაფრთხილება, რომ ისინი არ დაუშვებდნენ ქართველების მარცხს.