სურსათის დანაკარგებისა და ნარჩენების შემცირების მართვა და ადმინისტრირება არის საკმაოდ კომპლექსური კონცეფცია, რომელიც მოიცავს ნარჩენების მართვას და ნარჩენების დაგროვების პრევენციას სურსათის წარმოების, მოსავლის შემდგომი დაბინავების პროცესში, ასევე სურსათის უვნებლობასა და ჰიგიენას, ეტიკეტირებას და თარიღის მითითებას, ოფიციალურ კონტროლსა და დაბეგვრას (დღგ, საშემოსავლო გადასახადი, მოგების გადასახადი).

14 დეკემბერს ISET-ის კვლევითი ინსტიტუტის აგრარული და სოფლის განვითარების პოლიტიკის მიმართულების ხელმძღვანელმა, სალომე გელაშვილმა, სურსათის დანაკარგებისა და ნარჩენების კანონპროექტის რეგულირების ზეგავლენის შეფასების შედეგები წარადგინა. რეგულირების ზეგავლენის შეფასება (RIA) გაეროს სურსათისა და სოფლის მეურნეობის ორგანიზაციის (FAO) ფინანსური მხარდაჭერით ჩატარდა.

სურსათის დანაკარგები და ნარჩენები საქართველოში ნარჩენების მართვის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი გამოწვევაა. სურსათის ბიზნეს ოპერატორები და მსხვილი საცალო მოვაჭრეები ჯერ კიდევ საკვებად ვარგისი სურსათის დიდ რაოდენობას ყრიან, რაც, ძირითადად, დაფასოებისა თუ ხარისხის პრობლემების, ვარგისიანობის ვადასთან დაკავშირებული საკითხების და ჭარბი მიწოდებითა და სამომხმარებლო ჩვევებითაა გამოწვეული.

წყლის დისტრიბუციის ქსელისთვის დამახასიათებელი მოცულობითი და ქრონიკული დანაკარგები ქართული წყალმომარაგების ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი გამოწვევაა. მხოლოდ ურბანულ ცენტრებში, წყლის მიწოდების დაახლოებით 700 მილიონი კუბური მეტრი არაშემოსავლიანი (Non-Revenue Water – NRW) წყლის წარმოებაზე მოდის. წყლის დანაკარგების მაღალი მაჩვენებლები საოპერაციო ხარჯებს ზრდის და, შესაბამისად, წყალმომარაგების არაეფექტიან საოპერაციო სისტემამდე მივყავართ.