პოლიტიკის დოკუმენტები

- CARE International
- FREE Network
- USAID-ის ეკონომიკური უსაფრთხოების პროგრამა
- გაეროს განვითარების პროგრამა - UNDP
- გაეროს ქალთა ორგანიზაცია
- გერმანელ ეკონომისტთა გუნდი საქართველო - GET
- ევროკავშირი
- ოქსფამი
- შვედეთი
- შვეიცარიის განვითარებისა და თანამშრომლობის სააგენტო - SDC

- Covid19
- გენდერი
- ენერგეტიკა და გარემოს დაცვა
- ინკლუზიური ზრდა
- კერძო სექტორი და კონკურენტუნარიანობა
- მაკროეკონომიკური პოლიტიკა
- მედია და დემოკრატია
- მმართველობა
- მწვანე და მდგრადი განვითარება
- რეგიონული
- სოფლის მეურნეობა და სოფლის განვითარება




ამ პოლიტიკის დოკუმენტში მიმოვიხილავთ, რა როლს ასრულებს ბიზნესის განწყობა ეკონომიკური განვითარების პროგნოზირებაში. აქცენტს ვაკეთებთ ბოლოდროინდელი პოლიტიკური არასტაბილურობისა და ეკონომიკური გაურკვევლობის გავლენაზე, რისთვისაც ვიყენებთ როგორც ქართულ მონაცემებს, ისე საერთაშორისო გამოცდილებას.

სოციალური დახმარების პროგრამებსა და ამომრჩევლის ქცევებს შორის კავშირი განხილვის საგნად იქცა როგორც აკადემიურ, ისე პოლიტიკურ წრეებში, განსაკუთრებით, ბოლო ათწლეულის განმავლობაში. მოწყვლადი ჯგუფების დასახმარებლად შექმნილი სოციალური პროგრამები ხშირად პოლიტიკური კონტექსტის მატარებელია, განსაკუთრებით, განვითარებად დემოკრატიულ ქვეყნებში, სადაც ქვეყნის მოქმედ მმართველებს შეუძლიათ აღნიშნული პროგრამების გამოყენება ამომრჩეველთა ლოიალობის მოსაპოვებლად.

COVID-19-ის პანდემიამ, ჯანდაცვის სისტემაზე ზემოქმედების გარდა, ეკონომიკური შოკების მეშვეობით, უკვე მთელ მსოფლიოში მიაღწია შრომის ბაზრებამდე. 2020 წლის 1-ლი აპრილის მდგომარეობით, შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის (ILO) მონაცემები გლობალური უმუშევრობის მნიშვნელოვან ზრდაზე მიუთითებს, რაც 2020 წლის მეორე კვარტალში სამუშაო საათების 6.7%-ით შემცირებას გამოიწვევს, ეს კი 195 მილიონი სრული განაკვეთის სამუშაო ადგილის ტოლფასია.