ეს სტატია უაღრესად ტექნიკურ თემაზეა. თავიდანვე რომ არ დავკარგოთ ძვირფასი მკითხველი, ნება მოგვეცით, სტატიას წავუმძღვაროთ მონტესკიეს ცნობილი დოქტრინა: Les lois inutiles affaiblissent les lois nécessaires – „უსარგებლო კანონები ასუსტებს საჭირო კანონებს“. ეს პრინციპი ყოველთვის უნდა გაითვალისწინონ კანონმდებლებმა და პოლიტიკოსებმა. თუ რეგულაცია არ არის სასარგებლო, უნდა მოვიშოროთ თავიდან. ბევრმა ჭკვიანმა ქართველმა მიმართა ამ პრინციპს. მაგალითად, კახა ბენდუქიძეს ხშირად აქებენ ქართული კანონმდებლობიდან ბევრი უსარგებლო კანონის ამოღებისთვის.

გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული პოლიტიკის დოკუმენტი ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

როდესაც 2006 წელს მოსკოვი დავტოვე, მოსკოვის გადატვირთული ქუჩის გადაკვეთა თვითმკვლელობის ტოლფასი იყო. რუსი მძღოლები ფეხით მოსიარულეთა გადასასვლელთან სიჩქარის შენელების ნაცვლად კიდევ უფრო უმატებდნენ სიჩქარეს, რითიც თითქოს ანიშნებდნენ ფეხით მოსიარულეებს, რომ სულაც არ აპირებდნენ გაჩერებას. სრულიად გასაგებია, რომ ფეხით მოსიარულეებიც შესაბამისად იქცეოდნენ.

საქართველოს პარლამენტი მალე განიხილავს მცირე, მაგრამ მნიშვნელოვან ცვლილებას, რომელიც დიდ გავლენას მოახდენს სიცოცხლისთვის მნიშვნელოვან პროდუქტებზე – პურზე, მაკარონზე, ხაჭაპურზე, ფქვილისგან დამზადებულ სხვა პროდუქტებზე. ქართულ კანონმდებლობას დაემატება კანონი, რომელიც ფქვილის ფორტიფიკაციას სავალდებულოს გახდის საქართველოში.

რატი, ლაშა და ირაკლი საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის (ე.წ. „გეპეის“) ინჟინერიის ფაკულტეტის პირველი კურსის სტუდენტები არიან, რაც ფრიად უცნაურია. 22-23 წლის ასაკში სამივე ცოცხალია, თუმცა არასდროს დასწრებიან ლექციებს და არც გამოცდები ჩაუბარებიათ. ეს მათთვის მესამე საგანმანათლებლო ხარისხი იქნება, მიუხედავად იმისა, რომ არც ერთი მათგანი არ აპირებს სწავლის დამთავრებას.