როდესაც რომელიმე ქვეყანა სტრატეგიულ კვლევებს ახორციელებს, შედეგებს მთელი კაცობრიობა იმკის. მართალია ფუნდამენტური კვლევების შედეგად მიღებულ ცოდნას პირდაპირი გამოყენება არ აქვს, მაგრამ სწორედ მასზე დაყრდნობით ხდება საწარმოო ინოვაციების დანერგვაც.

ერთი თუ ორი წლის წინ აღმოსავლეთ-დასავლეთის ავტომაგისტრალზე, ზესტაფონში, ლავაცას (Lavazza) ყავის ჯიხური გაიხსნა. ასეთები თბილისში არცთუ ცოტაა, მაგრამ გზის პირას მსგავსი ტიპის დაწესებულება ნამდვილად სიახლე იყო. ცოტა ხანში კიდევ ერთი ასეთი ჯიხური გაიხსნა და რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, ისიც ისევ ზესტაფონში.

გასული საუკუნის 30-იან წლებში ამერიკელმა ლინგვისტმა ბენჯამენ ლი უორფმა ჩამოაყალიბა ჰიპოთეზა, რომლის მიხედვითაც განსხვავებულ ენაზე მოსაუბრე ადამიანები სამყაროს განსხვავებულად აღიქვამენ. უორფიანიზმის სახელით ცნობილი ენის ფარდობითობის თეორიის თანახმად,ენის გრამატიკული სტრუქტურა და ლექსიკა, ერთად აღებული, გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ ფიქრობენ ადამიანები.

ადამიანები მოზრდილ თანხებს ხარჯავენ ყველაზე ფასეული აქტივის – სიცოცხლის, ხშირად მხოლოდ რამდენიმე კვირით ან თვით, გასახანგრძლივებლად. სწორედ ცხოვრების წლების დაკარგვისადმი შიშის გამო, პატიმრობა და სიკვდილით დასჯა ყველა დროისა და კულტურის დასჯის ყველაზე ფართოდ გამოყენებულ ფორმებს წარმოადგენდა.

თბილისში 2009 წელს ჩამოვედი და მას შემდეგ ყოველწლიურად ვესწრები თბილისის საერთაშორისო ბაზრობას. აქ ყველა მსურველს აქვს საშუალება, გაეცნოს ფერმერებისა და კერძო კომპანიების მიერ წარმოდგენილ როგორც მრავალფეროვან აგრარულ პროდუქციას, საკვებსა თუ სასმელს, ისე შეფუთვა-გადამუშავების სხვადასხვა ტექნოლოგიასაც.