პირდაპირი უცხოური ინვესტიციები ყველა განვითარებადი ქვეყნისათვის მნიშვნელოვანია; ამ მხრივ არც საქართველო წარმოადგენს გამონაკლისს. საქართველოს სურს, თავი დააღწიოს სიღარიბეს და დაეწიოს მსოფლიოს ეკონომიკურად განვითარებულ რეგიონებს. ამისათვის საჭიროა გარე რესურსები, განსაკუთრებით მაშინ, როცა შიდა/ადგილობრივი დანაზოგები ძალინ მცირეა, როგორც ეს საქართველოს შემთხვევაშია.

ფულადი დახმარება სიღარიბესთან ბრძოლის გავრცელებული საშუალებაა მთელს მსოფლიოში. განვითარებადი ქვეყნები, როგორც წესი, მშპ-ის 1%-2%-ს ხარჯავენ ამგვარ ტრანსფერებზე (“Cash Transfers: a Literature Review”, DFID Policy Division, 2011). მსგავს პროგრამებს უცხოელი დონორებიც აქტიურად აფინანსებენ.

On February 4th, ISET hosted politician and development expert Ad Melkert, who gave a presentation titled "Global Economic Governance: Past or Future?". At the beginning of the presentation, he talked about the post-WWI and WWII periods and the establishment of international organizations like the ILO, UN, IMF, WB, ECB, OECD, etc. He called these periods the “Promising Past”.

გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული კვლევითი ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

რამდენიმე კვირის წინ, განვითარების ბანკმა მიმიწვია ყვარელში, სასტუმრო ედემში, საქართველოს ეკონომიკური განვითარების შესაძლებლობების განსახილველად. შეხვედრისას, ერთერთმა მონაწილემ ქვეყნის მრეწველობის სექტორის პოტენციალზე საუბრობრისას განაცხადა: „პრობლემა ის არის, რომ საქართველოს არ ჰყავს რუდოლფ დიზელი და ნიკოლაუს ოტტო“.