The recent resetting of Georgian-Iranian bilateral relations was in the focus of a seminar organized by ISET and the Austrian Institute for Caucasus Studies as part of the Vienna Forum for the Modernization of the Black Sea Region. Held on Tuesday, March 22nd, the seminar covered both historical and current – political and economic – aspects of cooperation between the two countries.

For two days ISET’s cafeteria turned into a festive Azerbaijani kitchen. The preparation process was led by the first-year students of the ISET MA program, Orkhan Suleymanli, and his assistant Nijat Guliyev.

გრაფიკში #1 წარმოდგენილია ქართველ ფერმერთა მიერ საკუთარი პროდუქციის გაყიდვით მიღებული შემოსავლების განაწილება. აღნიშნული მონაცემები მივიღეთ 3,000 სოფლად მცხოვრები ფერმერის გამოკითხვის შედეგად (ჩვენი კვლევის მოტივაციისა და მეთოდოლოგიის გასაგებად, გთხოვთ, იხილოთ ჩვენ მიერ წინა კვირაში გამოქვეყნებული სტატიის პირველი ნაწილი „სულელი ფერმერი დიდ კარტოფილს ვერ მოიყვანს“).

1977 წელს ჩემმა ოჯახმა მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება მიიღო და საცხოვრებლად ისრაელში გადავედით. „ალია“ (ებრაელთა გადასახლება ისრაელის მიწაზე) კარგად გადმოსცემს ებრაული დიასპორის „რეპატრიაციას“ (ჩემ შემთხვევაში, სანქტ-პეტერბურგიდან) წმინდა მიწაზე. ეტიმოლოგიურად, „ალია“ მოდის ძველი ებრაული ტრადიციიდან, რომლის თანახმადაც ებრაელები ყოველ წელს მიდიოდნენ მოსალოცად იერუსალიმში (რომელიც ზღვის დონიდან 1 კმ-ზე მდებარეობს).

ძველი ბერძნების საქართველოთი აღფრთოვანება მხოლოდ ოქროს საწმისით არ შემოიფარგლებოდა. ლეგენდის თანახმად, ისინი საქართველოს "გეორგიას" უწოდებდენ, რომელიც ბერძნული სიტყვიდან „γεωργός“ მოდის და მიწის მუშაკთა ქვეყანას ნიშნავს, რაც ბერძნების თვალში მათ ჯერ კიდევ მომთაბარე მეზობელი ტომებისგან გამოარჩევდა. ქართველებმა (კერძოდ, იბერიელებმა და კოლხებმა), როგორც ჩანს, განსაკუთრებული შთაბეჭდილება მოახდინეს არგონავტებზე, რახან ასეთი აღიარება დაიმსახურეს.