არჩევნების წელს ნებისმიერი სახის ეკონომიკური ანალიზი გაჯერებულია სეზონური გაფრთხილებებით. ყველა ანალიტიკოსმა იცის, რომ თანამდებობის პირები თუ თავგამოდებით ცდილობენ „კარგის“ გაყიდვას, ოპოზიცია „ცუდზე“ აკეთებს აქცენტს. ხოდა პოლიტიკურ ბრძოლებში მხარის არჩევისგან დაღლილი ეკონომისტებიც მიმართავენ თავდაცვის ჩვეულ ხერხს – „ერთი მხრივ“, „მეორე მხრივ“ და სხვა თავდაცვით ფრაზებს.

XIX საუკუნის ბოლოს ამერიკელმა ეკონომისტმა, ტორსტეინ ვებლენმა (1857-1929) წარმოადგინა ძალიან საინტერესო თეორია, თუ რატომ სვამენ და ეწევიან ადამიანები საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში. ამ შესანიშნავი ნაშრომის მეოთხე თავში „წარმატებული კლასის თეორია“ (1899) ის ამტკიცებს, რომ ღარიბებს მოწევითა და სმით სურთ, თავი მდიდრებად გაასაღონ, რადგან ღარიბებს არ აქვთ საშუალება, იყიდონ ფუფუნების ისეთი საგნები, როგორიცაა ალკოჰოლი და თამბაქო.

ნახევარი წლის წინ ჩემს ერთ-ერთ სტატიაში „ექსპორტზე გატანილი ქართული კრიმინალი“ ვწერდი, რომ სავიზო რეჟიმის ლიბერალიზაცია ბოლო მომენტში შეფერხდებოდა. ამის გამო ბევრმა ბუზღუნა და ფეთიანი მიწოდა. სამწუხაროდ, სწორედ პესიმისტები ხვდებიან სწორად.

გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ ხაჭაპურის ინდექსის 2016 წლის 6 ივნისის ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

ცენტრალურ ევროპაში პროფესიული განათლების ტრადიცია ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებში იღებს სათავეს. მაგალითად, მე-14 საუკუნის გერმანიაში 2 წელი უნდა ყოფილიყავით შეგირდი, გემუშავათ და გესწავლათ საცხობში ოსტატის ზედამხედველობის ქვეშ, რომ შემდეგ მცხობელად გემუშავათ. შეგირდობა სტანდარტიზებული იყო და, წარმატების შემთხვევაში, სრულდებოდა სერთიფიკატის გადაცემითა და მცხობელთა გილდიაში მიღებით.