მედიის პოლარიზაციის ინდექსი თებერვალში კვლავ მაღალ ნიშნულზე დარჩა, რაც განპირობებული იყო დემონსტრაციების შეზღუდვისკენ მიმართული დრაკონული კანონების, მედიის კონტროლის სადავო რეგულაციებითა და FARA-ს მსგავსი კანონის შემოღებით. პოლარიზაციის გაძლიერებას ხელი შეუწყო ბათუმში მომხდარმა დიდმა ტრაგედიამ, გურიის დიდთოვლობამ და ტრამპის საგარეო პოლიტიკამაც.

მედიის (დე)პოლარიზაციის ინდექსი აჩვენებს, რომ 2020 წლიდან საქართველოში მედიის პოლარიზაცია იზრდება. ზრდა განსაკუთრებით მწვავე კი 2022 წლის დასაწყისიდან ხდება. მიუხედავად იმისა, რომ ინდექსი ასახავს მნიშვნელოვან პოლარიზაციას კონკრეტული მოვლენების გარშემო, როგორიცაა, მაგალითად, არჩევნები, მისი რეაქცია სხვადასხვა მოვლენასა თუ განვითარებაზე სხვადასხვაა.

ეკონომიკური თანამშრომლობისა და განვითარების ორგანიზაციამ (OECD), ITF-თან პარტნიორობის ფარგლებში, ჩაატარა ანალიტიკური კვლევა, რომელიც მოიცავდა შუა დერეფნის ძირითად ქვეყნებს: თურქეთს, საქართველოს, აზერბაიჯანსა და ყაზახეთს.

ახლა, როცა ამ ბლოგს ვწერ, რუსული ტანკები სულ უფრო ღრმად მიიწევენ უკრაინაში, ჩემს სამშობლოში, და ემოციებთან გამკლავება სულ უფრო მიჭირს. თუმცა ეს ემოციები ვერ გადაწონის იმას, რასაც ჩვენ, ეკონომიკის მკვლევარები, ყველაზე მეტად ვაფასებთ: ერთგული დავრჩეთ სიმართლისადმი და დასკვნები მხოლოდ ფაქტებისა და ლოგიკის ფრთხილი, მიუკერძოებელი გამოყენებით გამოვიტანოთ.

2020 წლის საპარლამენტო არჩევნები საქართველოში პოლიტიკური დაპირისპირების საგნად იქცა არა მხოლოდ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს, არამედ არჩევნების შემდეგაც. პოლიტიკურ პარტიათა უმეტესმა ნაწილმა რამდენიმე თვის განმავლობაში ბოიკოტი გამოუცხადა პარლამენტს და საპარლამენტო პოლიტიკის განახლება მხოლოდ და მხოლოდ ევროკავშირის ძალისხმევით გამართული მედიაციის პროცესის შედეგად გახდა შესაძლებელი.