ჩვენს ქვეყანაში შრომის ბაზარი მუდამ მწვავე საკითხია და არჩევნების მოახლოვებასთან ერთად ცხარდება დებატები ამ თემაზე. პოლიტიკოსებს ხშირად მოჰყავთ მაგალითად შრომის ბაზრის არადამაკმაყოფილებელი შედეგები, როდესაც სურთ, ხაზი გაუსვან მმართველი პარტიის შეცდომებს და/ან ინერტულობას. ქულების მოსაპოვებლად პოლიტიკოსები მეორე მეთოდსაც ხშირად მიმართავენ: ამომრჩევლებს სამუშაო ადგილების ზრდას ჰპირდებიან.

გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული პოლიტიკის დოკუმენტი ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.

ყველა შეცდა, ვინც კი პროგნოზს აკეთებდა: პროფესიონალიც და მოყვარულიც. ბრექსიტი ყველასთვის სიურპრიზი აღმოჩნდა. როგორც ბუკმეიკერებმა (ადამიანები, რომელიც ორგანიზებას უწევენ ფსონების დადებას პოლიტიკაში, ეკონომიკასა და სპორტში მოვლენების განვითარებაზე) გვაუწყეს, სამჯერ მეტი ფული დაიდო ბრიტანეთის ევროკავშირში დარჩენაზე, ვიდრე მის გასვლაზე.

გადასახადების შემცირება და, შედეგად, ეკონომიკის უფრო სწრაფი ტემპით ზრდა ყველა პოლიტიკოსის ოცნებაა. საქართველოს პარლამენტის 2016 წლის არჩევნებმა აჩვენა, რამდენად მნიშვნელოვანი და წინააღმდეგობრივი შეიძლება იყოს გადასახადების თემა.

ადამიანები, რომლებიც ტოვებენ საკუთარ ქვეყანას და ბედის საძიებლად სხვაგან მიდიან, მოსახლეობის ერთი კონკრეტული სეგმენტია. ჰარვარდის პოლიტიკურ მეცნიერებათა სპეციალისტმა, ჯორჯ ჯ. ბორხასმა 1987 წელს გამოცემულ წიგნში „თვითშერჩევა და მიგრანტების ხელფასები“ (American Economic Review 77, 531-553 გვ.) განიხილა ე. წ. მიგრანტების თვითშერჩევა. 1987 წლამდე მიგრაციის ეკონომისტებს მიაჩნდათ, რომ მიგრანტები, ყოველ შემთხვევაში ისინი, ვინც აშშ-ში ჩამოდიოდნენ, მიეკუთვნებოდნენ თავიანთი სამშობლოს შემოსავლების განაწილების „ზედა ჯგუფს“.