ეს სტატია უაღრესად ტექნიკურ თემაზეა. თავიდანვე რომ არ დავკარგოთ ძვირფასი მკითხველი, ნება მოგვეცით, სტატიას წავუმძღვაროთ მონტესკიეს ცნობილი დოქტრინა: Les lois inutiles affaiblissent les lois nécessaires – „უსარგებლო კანონები ასუსტებს საჭირო კანონებს“. ეს პრინციპი ყოველთვის უნდა გაითვალისწინონ კანონმდებლებმა და პოლიტიკოსებმა. თუ რეგულაცია არ არის სასარგებლო, უნდა მოვიშოროთ თავიდან. ბევრმა ჭკვიანმა ქართველმა მიმართა ამ პრინციპს. მაგალითად, კახა ბენდუქიძეს ხშირად აქებენ ქართული კანონმდებლობიდან ბევრი უსარგებლო კანონის ამოღებისთვის.
2014 წელს ამოქმედდა საქართველოსა და ევროკავშირს შორის ხელმოწერილი ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი სავაჭრო სივრცის შესახებ შეთანხმება (DCFTA), რომელსაც ბევრის აზრით უდიდესი მნიშვნელობა ჰქონდა ქართველი მეწარმეებისა და საკვების/სასმელების მწარმოებლებისთვის. თუმცა სკეპტიკურად განწყობილნი ამტკიცებდნენ, რომ: 1) GSP+ სავაჭრო შეთანხმებით საქართველოს უკვე შეეძლო ევროკავშირში 7000-ზე მეტი პროდუქციის შეტანა კვოტებისა და საბაჟო ტარიფების გარეშე, 2) ძალიან ცოტა ექსპორტიორმა მოახერხა აღნიშნული შეღავათებით სარგებლობა.
გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ ხაჭაპურის ინდექსის 2016 წლის 2 მაისის ანგარიში ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.
გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული პოლიტიკის დოკუმენტი ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.
გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ აღნიშნული პოლიტიკის დოკუმენტი ხელმისაწვდომია მხოლოდ ინგლისურ ენაზე.