ცოტა ხნის წინ გამოქვეყნებულ ბლოგში იასია ბაბიჩმა და ლუკ ლერუსმა თბილისში საზოგადოებრივი ინფრასტრუქტურის მართვის რამდენიმე საკითხი განიხილეს. მათი დაკვირვებით, წარსულში ცუდი მართვის შედეგები აშკარად შესამჩნევია. თუმცა ამ შედეგების ნაწილი ჯერ არ ჩანს ან ნაკლებად გამოხატულია. ამისი ნათელი მაგალითია საგანმანათლებლო ინფრასტრუქტურა. თუ ქალაქის მმართველობა არ იზრუნებს, მომდევნო რამდენიმე წლის განმავლობაში დაგეგმოს და ააშენოს ახალი ბაგა-ბაღები და ბაღები, რათა ქალაქის მოსახლეობის მოსალოდნელ ზრდას უპასუხოს, შედეგად მივიღეთ გადავსებულ, ნგრევისთვის განწირულ ბაღებს, ...

 „დიდი კრიზისი შობს დიდ შესაძლებლობას,“ – ალბერტ აინშტაინი პანდემიამ უამრავი ადამიანის სიცოცხლე და ჯანმრთელობა შეიწირა. უკიდურესად გაართულა მრავალი ოჯახის ეკონომიკური და სოციალური მდგომარეობაც. მოიტანა აურაცხელი ადამიანური ტრაგედია, სოციალური კონტაქტების პარალიზება, ეკონომიკური კრიზისი და, გარკვეულწილად, კულტურული შოკიც კი. ამ კულტურული შოკის ნაწილია უმძიმესი სიტუაციიდან გამოსავლის სახით მიღებული ის არაერთი ახლებური პრაქტიკა, რომელმაც სრულიად შეცვალა ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრების წესი. მაგრამ ახლა, როდესაც უკვე ამდენი თვეა პანდემიასთან ერთად ვცხოვრობთ...

საქართველოში განათლება (ზოგადი განათლების შემთხვევაში კი, მოსწავლეთა უმრავლესობა) ძირითადად საჯარო სექტორის პასუხისმგებლობაა. ბოლო წლებში ამ სექტორს სულ უფრო მეტი ყურადღება ექცევა – 2010 წლიდან 2019 წლამდე სახელმწიფოს მიერ განათლების სექტორში გაწეული ხარჯები სამჯერ გაიზარდა და მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) 3.6%-ს მიაღწია. თუმცა ეკონომიკური თანამშრომლობისა და განვითარების ორგანიზაციის (OECD) სტანდარტით, ეს დაბალი მაჩვენებელია, რადგან OECD-ის ქვეყნები განათლებაზე, საშუალოდ, მშპ-ის 5%-ზე ოდნავ ნაკლებს ხარჯავენ1. ამან შეიძლება ნაწილობრივ ახსნას ის, თუ რატომ რ...

2014 წლამდე თბილისის მოსახლეობის რიცხვი მეტნაკლებად მუდმივი იყო და, ქვეყნის მთლიანი მოსახლეობის შემცირების კვალდაკვალ, მცირე ტემპით იკლებდა კიდეც. 2014 წლიდან კი დედაქალაქის მიმართულებით მიგრაცია იზრდება, როგორც ეს ქვემოთ გრაფიკზეა მოცემული. მსგავსი ტენდენცია მთელ მსოფლიოში გვხვდება. საშუალოდ, გლობალური მოსახლეობის ნახევარზე მეტი ამჟამად ქალაქებში ცხოვრობს და, გაეროს უახლესი ანგარიშის თანახმად, ეს მაჩვენებელი 2050 წლისთვის 66%-მდე გაიზრდება1. საქართველო ამ ნიშნულს უკვე მიუახლოვდა. ქვეყნის უდიდესი შვიდი ქალაქი მთლიანობაში 1,8 მილიონ მოსახლეს ითვლის. უახლე...

2020 წლის სექტემბერში ლარი მკვეთრად გაუფასურდა, რის გამოც საქართველოს ეროვნული ბანკის საქმიანობა კიდევ ერთხელ გახდა კრიტიკის საგანი. მიუხედავად იმისა, რომ ბანკმა 120 მილიონი აშშ დოლარი გაყიდა, მან მაინც ვერ შეძლო გაცვლითი კურსის სტაბილიზაცია. 2020 წლის 16 სექტემბერს გამართულ პრესკონფერენციაზე, ეროვნული ბანკის პრეზიდენტმა განაცხადა, რომ ამ ქმედების მიზანი არ იყო ლარის გამყარება, რადგან საქართველოში მცურავი გაცვლითი კურსის რეჟიმი მოქმედებს. მეტიც, მან განმარტა, რომ ეროვნული ბანკის კონსტიტუციური მოვალეობაა, უზრუნველყოს ფასების სტაბილურობა ინფლაციის მიზნობრი...